Sunday, July 12, 2009 ' ♥
At last! Sinipag na din ako magblog. Haha. Wow. I was shocked when I saw the number of readers. Someone is really reading this weird stuffs huh. Haha! Stalkers kayo nu? Joke. XD Haha. Well, have fun here.
These days talaga, wala na akong panahon magblog and have some updates. I don't know if I'm busy or I'm just too lazy to do things. Haha. So ah, these past few days, some things changed. Andami na din pala talagang nagbago at nakapagajust ba ko? Not really.
I think most of the people na kilala ko, may lovelife na. Grabe. Ewan ko. Why am I feeling so envious about it? Bat ganun, naiinggit ako sa may mga lovelife. Haha! Bute pa sila. Inspired sila nung nagexam sila. Samantalang ako, tamad na tamad magaral nung exam. Hahaha. Seriously. And yeah, yung iba kong kaibigan? Bakit ganun, bakit ba ganun sila? I don't really get them. I don't know what do they want me to do. Kapag nasama ako sa iba, nagagalit sila. Pag nandun ako, wala wala lang. Parang wala lang ako dun, hangin baga. Gulo lang po. Hindi ko na alam gagawin. Anyway, I'm happy with my life.
Last night, I was IM-ing with one of my closest friends. I saw something kasi. Sa Facebook. Hindi ko alam kung bakit sa simpleng ganun lang, nahurt nanaman ako. Hindi ko talaga alam. I'm so confused with my feelings right know. Tanggap ko na e. Pero, bakit ganun? Sabi ni Joy, normal lang dahil nagmamahal ako. Pero, hindi ba talaga pwedeng magmahal ng hindi nasasaktan ang isang tao? At.. bakit ba ang hirap magmahal sa taong alam mo naman na hindi ka din mamahalin pabalik kahit kelan? Katangahan nalang din kasi. It's so hard to feel this way. I feel like.. Ewan! Urghh. For now, I'm looking for someone. Please help me. Hahaha.
Keh God nalang din talaga ako natakbo for now. Siya nalang din kasi yung pinakasandigan ko sa mga bagay. Syempre mga kaibigan ko, hindi naman din talaga nila ako matitiis. Masakit sa damdamin brad. Haha. Gusto ko din naman maging masaya. Gusto ko din naman makalimutan ung mga problema ko kahit paminsan. Nahihirapan din kasi ako magopenup kay Mama ngayon. Siguro pag-uwi niya, masasabi ko na din to. I really wish that she could understand my feelings for now. And I wish that she can help me with it. Haha.
Kakatapos lang ng exam. Hindi ko din masabi kung mahirap o madali yung mga exam. Pero may mga nasagot naman talaga ako. Haha. Labo ko ngayon. I'm so ramdom right now, forgive me for this post. Topak e. Haha.
Church kanina. Message? About success. Binibigyan na talaga ako ng sign ni Lord. Pero, I still don't know what course will I take. I'm afraid that I will not able to pass any exams in the universities. I'm afraid if I could take how the college life works. Ay, ewan. Hindi ko alam kung makakaya ko ba yung mga bagay bagay na gagawin ko. I'm not being pessimistic, I'm just confused right now. Si Ate kasi, kung anu-ano mga kinuwento sakin. Naparanoid nanaman tuloy ako. Sakit ko, umataki nanaman. Dadadadaaaan. Haha.
Ang random ko lang ngayon. Forgive me for saying things that are not connected with the topic. XD
I hate my hair right know. And.. I MISS MY FONE. 'Twas lost. And curse that freakin' girl! Sabi niya ibabalik niya, tapos when my Dad was calling her again, she didn't answer it! Ughh. Sana makarma siya. Si God na bahala sakanya. Buwiseeet talaga.
Nakakatamad na pumasok. Bakit ganun. Haha. Wala kasing inspiration. Ganun talaga. Nakakaingit yung meh mga lovies sa buhay nila. Rar. XD HAHAHA.
Dito muna. I will give you update when I can. Haha.
Ciao! :)
And here we are again, another end; 5:17 AM